из страха перед

(δ. ἰσχάνει ἄνδρας Hom.)

(οὔ τοι ἔπι = ἔπεστι δ. Hom.)

(τινά τινι Aesch., Eur., Thuc.)

(στίχας ἀνδρῶν Hom.)

(θεον, μητέρα Hom.; ὁμαίμους Aesch.)

(ποιεῖν τι Hom.)

(ἀνήρ Plat., Arst.; τόλμη Plut.)

(ἥ ἰσχνέ λέξις Plut.)

( на или во что-л.) испражняться Arph.

(ὄ. καὴ μέλλησις Thuc.; ἀναβολαὴ καὴ ὄκνοι Plat.)

μή μ΄ ὄκνῳ ἐκπλαγῆτε Soph. — не пугайтесь меня;

(μείλιχος Pind.; ἀτέραμνος Aesch.; χαλεπή Thuc.)

(ἡμέρα τῆς ὀργῆς NT.)

(ἐν γαλήνῃ φ. ὑποτρέχουσα Plut.)

φρίκην παρέχειν τινί Soph. — приводить кого-л. в трепет;

(πρὸ μὲν ἄλλοι, αὐτὰρ ἐπ΄ ἄλλοι Hom.)

ἐξάγειν πρὸ φόωσδε Hom. — произвести на свет;

ἠῶθι πρό Hom. — перед зарей;

(πρό - v. l. πρῴ - γε στενάζεις Aesch.)

(πτόλιος Hom., τειχέων Aesch.)

πρὸ ὁδοῦ γίγνεσθαι Hom. — пройти вперед;

(μάχεσθαι πρό τινος Hom.; πρὸ τῆς Ἑλλάδος ἀποθνῄσκειν Her.)

(ἐρῶ πρὸ τῶνδε Soph.)

τὴ πρό τινος αἰνῆσαι Pind., ποιεῖσθαι Isocr., κρίνειν и αἱρεῖσθαι Thuc., Plat. — предпочитать что-л. чему-л.;

(πρό τινος τὸ γέρας ἔχειν Her.)

πρὸ τοῦ ( или προτοῦ) Her. и πρὸ τούτων Thuc. — до этого, раньше;

πρὸ φόβοιο Hom. — из страха;

καταλαμβάνομαι ( — или κατέχομαι) υπό φόβου — быть охваченным страхом;

από φόβο — и εκ φόβου — а) из страха, из боязни; — б) от страха;

τρέμω απ' το φόβο — дрожать от страха;

ο φόβος τού πολέμου... — страх перед войной...;

§ δεν έχει φόβο — нет никакой опасности;

ο φόβος φυλάει τ' αμπέλια ( — или τα ερμα) — страх — лучший сторож

φ. ἀπό, παρά, πρός и ἔκ τινος Soph., Xen., Luc. или πρός τινα (τι) Dem., Plut. — страх перед кем(чем)-л. или чей-л. страх;

ἀπὸ τούτου τοῦ φόβου Polyb. — после этого страшного времени

(φόβοι καὴ δείματα Thuc.; κίνδυνοι καὴ φόβοι Plat.; φόβους λέγειν Soph.)

(πρῶτος ἦρξε φόβοιο Hom.)

(ἐκ Πύλου ἐλθών Hom.)

δέχεσθαί τι ἐκ χειρός τινος Soph. — принимать что-л. из чьих-л. рук;

(ἐκ δεσμῶν λυθείς Aesch.)

ἐκ τοῦ φημὴ γενέσθαι Hom. — я называю его своим отцом;

τὸ ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου Her. — поступок Псамметиха;

τὸ ἐξ οὗ (= ὕλη) Arst. — то, из чего (состоит предмет), вещество, материя;

τυφλὸς ἐκ δεδορκότος (sc. γεγονώς) Soph. — ставший из зрячего слепцом

πόλεως ἐκ πάσης μόνη Soph. — единственная во всем городе:

ἐκ δεξιᾶς Xen. — справа, на правой стороне, ἐξ ἀγχιμόλοιο Hom. вблизи;

μαχαίρας εἶχον ἐκ τελαμώνων Hom. — мечи были у них на перевязях;

πάντα ἐκ σέο ἄρτηται Her. — все зависит от тебя;

ἐξ οὗ Hom., Xen., Dem. и ἐξ ὅτου Xen., Arst.; — с тех пор или после того, как;

ἐκ νυκτῶν Hom. и ἐκ νυκτός Xen. — ночью;

ἐκ τοῦ ἀρίστου Xen. — после завтрака;

οἱ ἐκ φιλοσοφίας Arst. — занимающиеся философией;

(ἐκ τρωμάτων θνῄσκειν Her.)

ἐκ παντὸς τρόπου Xen., Dem., Arst.; — всячески;

ἐκ τῶν ἰδίων Isocr. — на личные средства, на собственный счет;

τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης Hom. — далеко-далеко от (своей) земли;

(τὰν θεμερῶπιν αἰδῶ Aesch. - in tmesi; τὸ λυπηρόν Thuc.)

(τινὰ ὁδοῦ Eur.)

(τινὰ εἰς τέν ὁμολογίαν Polyb.)

(τινὰ κάλλει Aeschin.)

(ἥ κίνησις ἐξίστησι τὸ ὑπάρχον Arst.)

(τέν ψυχέν εἰς ἀπάθειαν Plut.)

(τέν πολιτείαν Plut.)

(τέν φύσιν Plat., Arst.)

(τῆς ποιότητος τὸν οἶνον Plut.)

(τινά Eur., Arst.)

(οἶνον, λογισμόν, διάνοιαν Plut.)

(τῆς ὁδοῦ Her. ἐκ τοῦ μέσου Xen.)

(κοῖλον, οὐκ ἐξεστηκός Arst.)

(ὁδοῦ τινι и τῆς τιμῆς τινι Plut.)

(ὅ αὐτός εἰμι καὴ οὐκ ἐξίσταμαι Thuc.)

(ἁπάντων τῶν ὄντων Dem.)

(τῆς φύσεως Arst.)

(ἐξεστηκέναι ὑπ΄ ὀργῆς Arst., ὑπὸ λύπης Plut.)

(οἶνος ἐξεστηκώς Dem.)

(πρόσωπα ἐξεστηκότα Xen.)

(πελέκεας ἑξείης, δρυόχους ὥς, δώδεκα, med. κρητῆρας Hom.)

(τὰς ἀμπέλους ἐν τοῖς καλάμοις Arst.)

(πεζοὺς ἐξόπιθε Hom.; τὰς ἀγέλας πλησίον τινός Xen.; τὰ μὲν ἐκ δεξιῶν, τὰ δὲ ἐξ εὐωνύμων NT.)

(λόγχας καθ΄ αὐτοῖν Soph.)

(τρόπαιον Soph., Isocr., Plat., med. Xen., Arph.; ἀνδριάντα Her.; μνημεῖον ἀνδρείας τινὸς χάριν Arph.)

(τὰ μακρὰ στῆσαι τείχη Thuc.)

(χρυσοῦ δέκα τάλαντα Hom.; τὰ χρήματα ἀριθμεῖν, μετρεῖν καὴ ἱ. Xen.; μεγάλα βάρη Arst.)

(ἄντα τινός, παρά τινα Hom.)

(ἀργύρεοι σταθμοὴ ἐν χαλκέῳ ἔστασαν οὐδῷ Hom.)

(στήλη ἐπὴ τύμβῳ ἑστήκει Hom.)

ἱ. μέγα κῦμα Hom. — (о реке) вздымать высокие волны, сильно волноваться;

(φυλόπιδα Hom.; μῆνιν Soph.)

(βοήν Aesch., Eur.; κραυγήν Eur.)

(ἐν ταῖς περιπετείαις εὖ ἵστασθαι καὴ νουνεχῶς Polyb.)

(ἡμιόνους τε καὴ ἵππους Hom.; τέν φάλαγγα Xen.; τὸν ῥοῦν Plat.; αἱ ἐναντίαι κινήσεις ἱστᾶσι ἀλλήλας Arst.; ὅ τῆς γενέσεως ποταμὸς οὔ ποτε στήσεται Plut.)

στήσεται ἀδικῶν Dem. — он перестанет дурно поступать

(τοῦ θανάτου τὸ δέος Plut.)

ἄγε στέωμεν Hom. — давай остановимся;

(χορούς Her., Soph.; ἑορτάν Pind.; med.: ἀγῶνα HH.; ἤθεά τε καὴ νόμους Her.)

(κτερίσματα Soph.; τῇ Μητρὴ παννυχίδα Her.)

(στῇσαι δύσκηλον χθόνα Aesch.)

(τινὰ βασιλέα, ὅ ὑπὸ Δαρείου σταθεὴς ὕπαρχος Her.; τινὰ τύραννον Soph., med. Alcaeus ap. Arst.)

(ἡμέραν NT.)

ἔαρος ἱσταμένοιο Hom., Hes. — с наступлением весны;

(οἱ στρόβιλοι ἑστᾶσί τε καὴ ἅμα καὴ κινοῦνται Plat.)

(πρὸς οὐ δικαίους Thuc.; αὐξομένῳ τῷ Δημητρίῳ Plut.)

(οὐδὲν ἑστηκὸς ἔχειν Arst.; λόγος μεθοδικὸς καὴ ἑστώς Polyb.)

τὰ νῦν ἑστῶτα Soph. — нынешние обстоятельства;